“Ik snap het niet.”

Zodra ik die zin hoor, weet ik: 𝗼𝗸𝗮𝘆, 𝗵𝗶𝗲𝗿 𝘀𝘁𝗼𝗽𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝗱𝗲𝗻𝗸𝗲𝗻!

Niet omdat iets écht te moeilijk is.

Maar omdat het schuurt. Omdat het nieuw is. Oncomfortabel.
En omdat ons brein liever oud vuil herhaalt dan frisse lucht toelaat.

Laatst dacht ik terug aan die beginjaren van de mobiele telefoon.
Mensen vroegen zich af waarom je zo’n ding nodig zou hebben.
“Ik heb toch gewoon een telefoon aan de muur?”
Fast forward: we lopen nu met twéé smartphones rond. Kun je je voorstellen dat je dat toen had gezegd?

𝗘𝗻 𝘁𝗼𝗰𝗵 𝗴𝗲𝗯𝗲𝘂𝗿𝘁 𝗽𝗿𝗲𝗰𝗶𝗲𝘀 𝗱𝗮𝘁𝘇𝗲𝗹𝗳𝗱𝗲 𝗻𝘂 𝘄𝗲𝗲𝗿.
Met blockchain. Met digitale vrijheid. Met Core.

De één wil het snappen. De ander wil er gewoon vanaf zijn.

𝗪𝗮𝘁 𝗮𝗹𝘀 𝗷𝗼𝘂𝘄 ‘𝗶𝗸 𝘀𝗻𝗮𝗽 𝗵𝗲𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁’ 𝗲𝗶𝗴𝗲𝗻𝗹𝗶𝗷𝗸 𝗯𝗲𝘁𝗲𝗸𝗲𝗻𝘁: 𝗶𝗸 𝘄𝗶𝗹 𝗵𝗲𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝘄𝗲𝘁𝗲𝗻, 𝘄𝗮𝗻𝘁 𝗱𝗮𝗻 𝗺𝗼𝗲𝘁 𝗶𝗸 𝗺𝗶𝘀𝘀𝗰𝗵𝗶𝗲𝗻 𝗶𝗲𝘁𝘀 𝘃𝗲𝗿𝗮𝗻𝗱𝗲𝗿𝗲𝗻?

𝗘𝗻 𝘄𝗮𝘁 𝗮𝗹𝘀 𝗱𝗶𝗲 𝘃𝗲𝗿𝗮𝗻𝗱𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴 𝗽𝗿𝗲𝗰𝗶𝗲𝘀 𝗶𝘀 𝘄𝗮𝘁 𝗷𝗼𝘂 𝘃𝗿𝗶𝗷𝗲𝗿, 𝘃𝗲𝗶𝗹𝗶𝗴𝗲𝗿 𝗲𝗻 𝗼𝗻𝗮𝗳𝗵𝗮𝗻𝗸𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸𝗲𝗿 𝗺𝗮𝗮𝗸𝘁?

Zelf merk ik het ook: ik snap niet dat mensen zich zó blijven afsluiten voor wat ze niet kennen.

Terwijl het er gewoon aankomt. Niet als keuze, maar als nieuwe werkelijkheid.

Dus:
Ben jij iemand die wacht tot het mainstream is?
Of kies je ervoor om NU te leren, zodat je straks niet afhankelijk bent van systemen die niet voor jou zijn gebouwd?